Domeny .al - podstawowe informacje Albania

Gospodarka Albanii

Znaczne bogactwa mineralne Albanii pozwalają na rozwój górnictwa, wydobywa się między innymi: rudy chromu – 91 tys. ton, miedzi, żelaza i niklu oraz ropy naftowej – 300 tys. ton, gazu ziemnego, węgla i boksytów. Nad jeziorem Prespa są jedne z największych w świecie złóż naturalnego asfaltu. Produkcja energii elektrycznej (głównie w elektrowniach wodnych) wynosiła w 2004 roku 4,3 TWh. Koło Durrësu pracuje duża cementownia, liczne są zakłady metalowe, elektrotechniczne, włókiennicze i przetwórstwa płodów rolnych. Albania jest znaczącym producentem wyrobów tytoniowych.

Rozwinięta jest również uprawa zbóż, w tym kukurydzy, pszenicy, słoneczników, tytoniu, buraków cukrowych, drzew owocowych, oliwek i winorośli oraz hodowla bydła, kóz i owiec.

Matka Teresa

Agnes Gonxha Bojaxhiu, urodzona w 1910, to najbardziej znana obywatelka Albanii. Ta albańska zakonnica dała się poznać światu jako Matka Teresa. Już jako dziecko była zafascynowana misjonarzy i ich misją. Gdy miała dwanaście lat postanowiła poświęcić swe życie Bogu. Marzenie zaczęła realizować sześć lat później, gdy opuściła dom rodzinny i wstąpiła do Instytutu Błogosławionej Dziewicy Maryi i została misjonarką.

Matka Teresa prowadziła hospicja dla umierających, chorych, sierot, ubogich - wszystkich, których społeczeństwo odrzuciło. W 1950 roku założyła Zgromadzenie Sióstr Misjonarek Miłości - siostry pomagają bezdomnym, prowadzą domy dla porzuconych dzieci czy uczą dzieci, głównie na ulicy. Misjonarki Miłości systematycznie rozwijały się i w 1997 roku, gdy Matka Teresa zmarła, obsługiwały 610 misji w 123 krajach. Prowadzono hospicja, domy dla zakażonych HIV/AIDS, trądem i gruźlicą, jadłodajnie, programy wspierające dzieci i rodziny, domy dziecka i szkoły.

Działalność Matki Teresy i Misjonarek budzi jednak wiele kontrowersji. Krytycy zarzucają Misjonarkom Miłości, że ich głównym założeniem było nawracanie na katolicyzm. Oskarżają je także o chrzczenie umierających wbrew ich woli lub woli ich rodziców. Także potępienie aborcji i antykoncepcji i wiara w to,że ubóstwo i cierpienie jest czymś dobrym budziło niechęć.

Matka Teresa otrzymała także wiele nagród i wyróżnień za swoją działalność,m.in:

1. 1962 rok - nagroda Ramona Magsayasaya za pracę w południowej i wschodniej Azji na rzecz Międzynarodowego Porozumienia.
2. 1971- Nagroda Pokoju papieża Jana XXIII przyznana przez Pawła VI, „za pracę na rzecz ubogich, obraz chrześcijańskiej miłości i wysiłki na rzecz pokoju”.
3. 1976 rok - Nagroda Pacem In Terris.
4. 1982 rok -została honorowym Kompanem Orderu Australii „za służbę dla społeczności Australii i całej ludzkości”.
5. 1983 rok - Order Zasługi Wspólnoty Narodów.
6. 1996 rok - otrzymała honorowe obywatelstwo Stanów Zjednoczonych.
7. 1978 rok - Nagroda Balzana za propagowanie godności ludzkiej, pokoju i braterstwa pomiędzy ludźmi.
8. 1975 rok - Międzynarodowa Nagrodę Alberta Schweitzera.
9. 1979 rok - Pokojowa Nagroda Nobla „za walkę z biedą i cierpieniem, co również stanowi zagrożenie dla pokoju”.

Stosunki polsko-albańskie

Relacje polsko-albańskie mają stosunkowo długą historię. Jeszcze przed II wojną światową Polska miała przedstawiciela dyplomatycznego na terenie Albanii. Był nim poseł w Atenach Władysław Gűnther-Schwarzburg, który w 1937 r. uzyskał akredytację na obszar Albanii. W 1938 r. wziął on udział w ślubie albańskiego króla Zogu I i węgierskiej księżniczki Geraldine Apponyi. W 1945 r. Polska wznowiła stosunki dyplomatyczne z Albanią, zaś w 1954 r. przedstawicielstwa dyplomatyczne podniesiono do rangi ambasad (jest to najwyższa ranga przedstawicielstwa dyplomatycznego).

Od 1990 r. wzajemne stosunki są bardzo dobre, nie występują w nich żadne kwestie sporne. Polska cieszy się autorytetem w albańskich środowiskach opiniotwórczych. W 2011 r. regularnie odbywały się wizyty i konsultacje polityczne na wysokim szczeblu. Polska poparła przyjęcie Albanii do NATO i objęcie jej liberalizacją wizową UE. Popiera również dążenia Albanii do wstąpienia do UE. Albańskie elity polityczne są wdzięczne Polsce za uznanie w 2008 r. niepodległości Kosowa.